[D3 middelen van kerkelijke tucht
D3.1 De kerkenraad gebruikt als middelen van kerkelijke tucht:
1. het ambtelijk vermaan;
2. de ontzegging van de toegang tot het avondmaal;
3. de inschakeling van voorbede en vermaan door de gemeente.
D3.2 Als laatste redmiddel kan de kerkenraad overgaan tot buitensluiting uit de gemeente.]

D3 middelen van kerkelijke tucht
D3.1 De kerkenraad gebruikt als middelen van kerkelijke tucht:
1. het ambtelijk vermaan;
2. de ontzegging van de toegang tot het avondmaal;
3. de inschakeling van voorbede en vermaan door de gemeente.
D3.2 Als laatste middel kan de kerkenraad overgaan tot buitensluiting uit de gemeente.

Toelichting D3

1. Een enkel commentaar vraagt om bij de kerkelijke tucht het middel van de ‘mediation’ toe te voegen. We vermelden het omdat hier enkele misverstanden zichtbaar worden die waarschijnlijk breder leven.
Het eerste misverstand is dat tucht zou veronderstellen dat er een ‘conflict’ speelt tussen de zondaar en de gemeente c.q. de kerkenraad. Vanuit de zondaar gezien mag het soms zo worden voorgesteld, Bijbels gezien is er iets anders aan de hand: het gaat om een breuk tussen God en mens, waarbij geen compromis past, maar bekering tot Hem.
Het tweede misverstand is dat tucht iets zou zijn van harde confrontatie: buigen of barsten. Opnieuw kan het zo worden beleefd door de zondaar, maar geen kerkenraad mag het zo hanteren. Alle middelen worden ingezet om het hart van de zondaar te bereiken, zodat hij zich vrijwillig tot God bekeert.

^|116|

2. Bij D3.2 zijn terechte vragen gesteld bij de uitdrukking ‘laatste redmiddel’. Wij hebben dit in Werkorde 2 versoberd tot ‘laatste middel’.